چکیده
دورنما: اجرای سیستم نخستین واکنشگر اجتماع را در کشور ژاپن بعنوان یکی از موثرترین گزینه های خدمات پزشکی اورژانس به منظور افزایش میزان بقای موارد ایست قلبی خارج از بیمارستان دانسته اند. در نتیجه امکان پیاده سازی چنین سیستمی را در کشور ژاپن بررسی می نماییم.
روش ها: این پژوهش با انجام مطالعات مقطعی بر روی 1.350 نفر از ساکنان 18 سال به بالا در استان تاچیگی انجام پذیرفته است. نظر ساکنان این منطقه در خصوص موافقت با داشتن یک سیستم CFR در جامعه شان و علاقۀ آن ها به ایفای نقش واکنشگر در این طرح پرسیده شده است. نگرش های مثبت اهالی منطقه که از این مطالعه حاصل گشته است ما را تشویق به انجام آزمایش های مقدماتی کرد. این آزمایش ها توسط کارکنان بخش خدمات پزشکی اورژانس در مناطق برون شهری استان تاچیگی صورت گرفته است. استفاده از نتایج پژوهش های فردی، آزمایش های مقدماتی و دستورالعمل های سایر کشورها ما را در بحث و تنظیم دستورالمل های پیاده سازی سیستم CFR در مناطق مختلف ژاپن یاری رسانده است. در انتها سیستم CFR ، که اشاره به دستورالعمل های تنظیم شده به منظور اجرای این سیستم دارد، در شهر شیووا[1] (با جمعیت 710 نفر) از توابع استان ایشیکاوا به اجرا در آمده است.
یافته ها: در مجموع 92.5 در صد از ساکنان تاچیگی موافقت کلی و یا عمیق خود را با اجرای سیستم CFR در منطقۀ شان ابزار داشته و 16.7 درصد از آن ها نیز مایل به مشارکت در این طرح بوده اند. همچنین دو پیش شرط برای معرفی این سیستم شناسایی شد که به قرار ذیل می باشند: 1) سیستم انتقال اطلاعات برای CFR و 2) تامین بودجه. سرانجام در پی تنظیم دستور العمل های پیاده سازی CFR، این سیستم در تاریخ چهارم نوامبر سال 2012 با مشارکت 32 نفر در شهر شیووا به اجرا در آمد. این سیستم برای نخستین بار در تاریخ اول ژانویه سال 2013 بکار گرفته شد که عملکرد مفیدی را از خود نشان داد.
نتیجه گیری: با مطلع ساختن جامعه مورد مطالعه در خصوص سیستم نخستین واکنشگر اجتماع و تدارک عناصر زیرساختی گوناگون می توان یک سیستم CFR موثر را در کشور ژاپن معرفی و پیاده کرد.
واژگان کلیدی: ایست قلبی خارج از بیمارستان، نخستین واکنشگر اجتماع، خدمات پزشکی اورژانس ، ژاپن.
Abstract
Background: To improve out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) survival rates in Japan, implementation of a community first responder (CFR) system is considered one of the most effective emergency medical service options. We investigated the possibility of introducing a CFR system in Japan.
Methods: Cross-sectional surveys were given to 1,350 residents over the age of 18 who were selected from resident registration lists in Tochigi prefecture. Residents were questioned whether they would agree to have a CFR system in their community and whether they would participate as a responder. Positive attitudes about the cross-sectional study led us to conduct pilot CFR trials. Trials were conducted in rural areas of Tochigi prefecture by local EMS personnel. We were able to discuss and develop CFR introduction guidelines for Japanese communities using the results of the individual surveys, pilot trials, and other countries’ guidelines. Finally, our CFR system, which referred to developed CFR introduction guidelines, was introduced into Ishikawa prefecture’s Shioya town (population of 710).
Results: A total of 92.5% of Tochigi residents either strongly agreed or agreed to have a CFR system in their community, and 16.7% of Tochigi’s residents chose to participate. The two CFR introduction prerequisites were identified as: (1) an information delivery system for CFR and (2) budget preparation. CFR introduction guidelines were developed, and a CFR system was introduced in Shioya town on 4 November 2012 with 32 participants. On 1 January 2013, a CFR responded for the first time, and the CFR system worked efficiently.
Conclusions: By providing information about the CFR system to the community and preparing several infrastructural elements, it was possible to introduce and operate a successful CFR system in Japan.
Keywords: Out-of-hospital cardiac arrest (OHCA); Community first responder (CFR); Emergency medical service (EMS); Japan